Το φως του ήλιου είχε μόλις αρχίσει να βάφει τον ουρανό σε απαλές αποχρώσεις του πορτοκαλί και του ροζ όταν η Άννα και ο Στέφανος

Η μοναξιά. Αυτή ήταν η αρχή του βιβλίου.Τι μένει μετά την μοναξιά; Τι κάνουμε με τόση μοναξιά στα χέρια μας; Εγώ καταφεύγω στην τέχνη. Γιατί

Πριν προλάβω να κλείσω τα μάτια μου, το λευκό σεντόνι έπεσε απαλά σαν χάδι, καλύπτοντας το γυμνό ταλαιπωρημένο μου κορμί. Η ανυπόμονη καρδιά μου, βιαζόταν

Το ταξίδι της δημιουργίας ξεκίνησε στις αρχές Δεκεμβρίου του 2023. Αφορμή ήταν μια φίλη μου, η οποία ήθελε να επισκεφτεί έναν ψυχολόγο, αλλά είχε κάποιεςαμφιβολίες

Όταν διάβασα το “Σιντάρτα” διένυα μία από τις πιο ανέμελες περιόδους της ζωής μου. Το ξεκίνησα πρωί στο τρένο για Αθήνα. Μετά από τρεις ώρες

”Ο κυνισμός του γοήτευε τον κόσμο ασχέτως εάν τις περισσότερες φορές τους ήταν δύσκολο να τον κατανοήσουν.  Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε κρυφά μελαγχολικοί αφού η ηθική

Με τον τίτλο αυτόν δεν θα μπορούσε να περιγράφεται τίποτα άλλο, παρά το σπουδαίο αυτό έργο του Οδυσσέα Ελύτη, που υπάρχει στην καρδιά μου από

Ποίηση, δοκίμια, μυθιστορήματα, μονόλογοι, επιστολές, ημερολόγια….Με μια λέξη-τέχνη. Ένα βιβλίο μπορεί να σε μεταφέρει σε μακρινούς κόσμους, άλλες εποχές και κυρίως να σου δώσει ώθηση

«Η χαμένη ποίηση» Ίσως η ποίηση να είναι το πιο αδιάφορο είδος του λόγου. Ίσως να μην αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων. Αλλά κάθε τέτοιο

Διαβάζοντας το πρώτο μου βιβλίο λοιπόν..εκεί που κυλούσε η ιστορία του με στιγμάτισε μια σκηνή που δυστυχώς δεν θυμάμαι αρκετά καλά για να την περιγράψω.