Μιας και ξεκίνησε η περιοδεία των Maiden φέτος θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία που έζησα πέρυσι το καλοκαίρι στην Αθήνα από αυτό το θρυλικό συγκρότημα. Πρωί Σαββάτου μέσα Ιουλίου μαζεύω τα μπογαλάκια μου, ότι απαραίτητο για να επιβιώσω το κυνηγητό από τον Έντι. Βρίσκω τους συνοδοιπόρους μου στο σταθμό στη Λάρισα με την ίδια τρέλα και κατεύθυνση την Αθήνα. Ήδη το άρωμα των Maiden το έβλεπες γύρω σου, μπλουζάκια με τον Έντι να σε κοίτα περίεργα και αλλα αξεσουάρ.
Φτάνοντας στην Αθήνα, στο Ο.Α.Κ.Α., έλαβε τέλος η ανυπομονησία μου για αυτό το λαιβ. Είμαι εδώ τώρα περιμένοντας να ζήσω κάτι που περίμενα για καιρό. Κοιτώντας εκεί που βρίσκεσαι, καταλάβαινες τι μπορεί η μουσική να κάνει και να μας ενώσει αλλά και να νιώσεις την τρέλα του καθενός για την μουσική και το συγκεκριμένο συγκρότημα.
Πρώτοι που έκαναν το ντεμπούτο τους ήταν οι Lord of the Lost, μία Gothic-Heavy Metal μπάντα με αρκετή δόση τρέλας, ότι πρέπει για εκείνη την ώρα. Ένα “ορεκτικό” για να σου ανοίξει η όρεξη για το ΚΥΡΊΟΣ.
Τη σκυτάλη πήραν οι Airbourne με τρελά headbangings. Μύριζε πολύ AC/DC η ατμόσφαιρα αλλά ο ήχος δεν μας έκανε την χάρη ακούγοντας πολύ λίγο τα σόλος και να χάνεται το electricity που σου χαρίζει το metal.
Και τώρα για το ΚΥΡΊΟΣ. Όταν άκουσα το Doctor Doctor των UFO κατάλαβα ότι τώρα είναι η ώρα. Έναρξη κάνανε οι Maiden με τρία τραγούδια από τον τελευταίο τους δίσκο. Το Senjutsu, το Stratego και το The Writing on the Wall. Ο κόσμος φαινόταν να μην έχει ακούσει καλά το δίσκο παρακολουθώντας την σκηνή. Ωστόσο μετά τα εισαγωγικά ακούσαμε τον Μπρους να φωνάζει Revelations δίνοντας έναρξη στον “πόλεμο” και τα απανωτά χοροπηδηχτά να ξεκινάνε δίνοντας με πλεονέκτημα κάποια στρώματα πλήθους λίγο πιο μπροστά και να με κάνει να παρακολουθήσω το Blood Brothers σε ανοιχτό πεδίο που με έκανε να βουρκώσω βλέποντας αυτό το performing. Εκτός από τη μουσική, τα πειράγματα μεταξύ των μελών της μπάντας όπως και τον Μπρους να πιάνει κορόιδο τον Έντι ώστε στο τέλος του Trooper να τον πυροβολά και να αποχωρεί από την σκηνη ως ηττημένος είναι το κάτι παραπάνω στο να παρακολουθήσεις το λαιβ τους. Ήταν μια τρομερή εμπειρία που με έκανε να φύγω γεμάτος αναμνήσεις και ένα βρεγμένο μπλουζάκι λες και έχω κάνει βουτιά σε πισίνα.
Υ.Γ. Όσο για τα καπνογόνα, είμαστε όντως cunts.