Στις 6 Μαΐου 1973, ο Paul Simon, ήδη πασίγνωστος ως το ένα μισό του θρυλικού ντουέτου Simon & Garfunkel, ξεκίνησε την πρώτη του σόλο περιοδεία από τη Βοστώνη, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή στην καλλιτεχνική του διαδρομή. Για τον Simon, αυτή η περιοδεία δεν ήταν απλώς μια σειρά συναυλιών — ήταν το τολμηρό άνοιγμα μιας ανεξάρτητης πορείας μετά τη διάλυση ενός από τα πιο αγαπημένα μουσικά σχήματα της δεκαετίας του 1960.

Η Σκηνή και το Στυλ

Η περιοδεία είχε έναν πιο λιτό και προσωπικό χαρακτήρα, σε σύγκριση με τη μεγαλοπρέπεια των Simon & Garfunkel. Ο Paul Simon εμφανιζόταν κυρίως μόνος στη σκηνή με την κιθάρα του, περιστασιακά συνοδευόμενος από gospel χορωδία ή μικρό σύνολο μουσικών. Το ύφος του ήταν χαλαρό αλλά βαθιά συγκινητικό, με τη φωνή και τους στίχους του να βρίσκονται στο επίκεντρο.

Το ρεπερτόριό του περιλάμβανε:

• Μεγάλες επιτυχίες των Simon & Garfunkel όπως το “The Boxer”, “Homeward Bound” και “Bridge Over Troubled Water” (σε σόλο εκτελέσεις),
• Νέα σόλο κομμάτια από το πρώτο του άλμπουμ Paul Simon (1972), όπως το “Mother and Child Reunion” και το “Me and Julio Down by the Schoolyard”,
• Παραδοσιακές gospel διασκευές, αποδεικνύοντας το ενδιαφέρον του για την αφροαμερικανική μουσική παράδοση.

Η Ηχογράφηση: Paul Simon in Concert: Live Rhymin’

Αυτή η περιοδεία αποτυπώθηκε στο ζωντανό άλμπουμ “Paul Simon in Concert: Live Rhymin’“, το οποίο κυκλοφόρησε το 1974. Το άλμπουμ κατέγραψε όχι μόνο τη φωνητική δεξιοτεχνία του Simon αλλά και την ευρεία μουσική του παιδεία, αναδεικνύοντας gospel, reggae, latin και folk επιρροές. Σημαντικές στιγμές του δίσκου είναι η συνεργασία του με τους Jessy Dixon Singers, που προσέδωσαν μία βαθιά πνευματική διάσταση στις ερμηνείες του.

Το Ιστορικό Πλαίσιο

Η εποχή ήταν μεταβατική: η Αμερική έβγαινε από τη δεκαετία των μεγάλων κοινωνικών αναταραχών και η μουσική γινόταν πιο προσωπική, πιο πολιτική, αλλά και πιο εσωτερική. Ο Simon, χωρίς τον αρμονικό αντίλογο του Art Garfunkel, έπρεπε να αποδείξει ότι μπορούσε να σταθεί μόνος του. Και το έκανε. Η πρώτη του σόλο περιοδεία ήταν μία επιτυχημένη επιβεβαίωση της καλλιτεχνικής του αυτονομίας.

Κληρονομιά

Η περιοδεία αυτή άνοιξε τον δρόμο για μια σειρά από αριστουργηματικά άλμπουμ του Paul Simon, όπως το Still Crazy After All These Years (1975) και φυσικά το Graceland (1986), που τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πιο καινοτόμους και πολυδιάστατους μουσικούς της εποχής του.