Στις 2 Σεπτεμβρίου 1940, ο κόσμος της animation αποχαιρέτησε τον Eddie Collins, έναν καλλιτέχνη που μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστός με το όνομά του, αλλά το έργο του συνεχίζει να ζει εδώ και δεκαετίες. Ο Collins ήταν ο άνθρωπος που χάρισε ζωή και κίνηση στον πιο αγαπημένο από τους Επτά Νάνους της Χιονάτης: τον αξέχαστο Χαζούλη (Dopey).
Από τη σκηνή του vaudeville στη μαγεία της Disney
Πριν φτάσει στα στούντιο της Disney, ο Eddie Collins έκανε καριέρα στο vaudeville, μια δημοφιλή μορφή ψυχαγωγίας στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ού αιώνα. Εκεί ξεχώρισε για την κωμική του σωματική έκφραση, την ικανότητα να αποδίδει συναισθήματα χωρίς λόγια και τις αστείρευτες γκριμάτσες του.
Αυτά ακριβώς τα χαρίσματα ήταν που τράβηξαν την προσοχή της ομάδας του Walt Disney, η οποία αναζητούσε έναν τρόπο να δώσει «φωνή» σε έναν χαρακτήρα που… δεν θα μιλούσε.
Ο Χαζούλης: ο σιωπηλός πρωταγωνιστής
Ο Dopey ήταν ο μοναδικός νάνος που δεν μιλούσε στο Snow White and the Seven Dwarfs (1937). Όμως, χάρη στον Collins, δεν χρειαζόταν λόγια. Ο ηθοποιός δάνεισε στον χαρακτήρα τις εκφράσεις, τις κινήσεις και τον ιδιαίτερο σωματικό ρυθμό του, κάνοντάς τον τον πιο αγαπητό από τους επτά.
Η αφέλεια και η αθωότητα του Χαζούλη κατέκτησαν το κοινό, ενώ η παρουσία του έφερε ισορροπία ανάμεσα στη συγκίνηση και το χιούμορ της ταινίας.
Κληρονομιά που ζει μέχρι σήμερα
Ο Eddie Collins έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 53 ετών, αφήνοντας πίσω του περιορισμένο αλλά ανεκτίμητο έργο. Η συμβολή του στο πρώτο μεγάλου μήκους animation στην ιστορία δεν περιορίζεται μόνο σε μια «φωνή»· είναι η απόδειξη ότι η σωματική έκφραση και η ερμηνεία μπορούν να χαρίσουν αθανασία σε έναν χαρακτήρα.
Περισσότερα από 80 χρόνια αργότερα, ο Χαζούλης εξακολουθεί να συγκινεί, να διασκεδάζει και να μας θυμίζει ότι πολλές φορές τα πιο δυνατά συναισθήματα εκφράζονται χωρίς λόγια.
📌 Ένα «σιωπηλό» ταλέντο, που άφησε το αποτύπωμά του για πάντα στην ιστορία του κινηματογράφου.
