Δε θυμάμαι πότε μου γεννήθηκε η ιδέα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός.
Αυτό που θυμάμαι όμως , είναι ό,τι από μικρή ένιωθα πολλές φορές ότι η ζωή μου και ο ολόκληρος ο κόσμος γύρω μου είναι μια παράσταση.
Ένα κωμικοτραγικό σόου.
Μία παράσταση που είμαστε όλοι παίκτες και θεατές ταυτόχρονα σε αυτήν την καθημερινή ζωή.
Στα 24 μπήκα σε δραματική σχολή, εκεί κατάλαβα ότι ένας ηθοποιός πρέπει να παίζει πάντα την αλήθεια.
Την αλήθεια που κουβαλάει σαν άνθρωπος.
Μόλις τελείωσα την δραματική σχολή, αποφάσισα να ακολουθήσω τον δρόμο του Σωματικού Θεάτρου και του Σύγχρονου χορού.
(Ίσως γιατί το σώμα ποτέ δεν ψεύδεται, επικοινωνεί αληθινά.)
Η αγάπη μού για το σωματικό θέατρο με οδήγησε σε μια όμορφη συνοδοιπορία με ανθρώπους που έχουν την ίδια αγάπη για το χοροθέατρο, με τους οποίους δημιουργήσαμε μαζί παραστάσεις, οι οποίες θα ταξιδεύουν για πάντα στην μνήμη μου.
Ο ρόλος της τέχνης στη ζωή μας είναι τόσο αναγκαίος όσο η τροφή και το νερό στα οποία οφείλουμε την επιβίωση μας.Μέσω της τέχνης αγωνιζόμαστε να απελευθερωθούμε από τα βιώματα που ζούμε καθημερινά.
Ίσως γι’αυτό έχουμε έχουμε την τέχνη για να μη πεθάνουμε από την αλήθεια.
Η δημιουργία στα πλαίσια μιας ομάδας για μένα, είναι αυτό που μου δίνει χαρά σε αυτήν την ζωή !
Και όπως είχε πει και ο φίλος μου ο Καμύ:
” Το να δημιουργείς είναι σα να ζεις δύο φορές .. “
Αυτά τα λίγα από μένα.
