Όταν ξεκίνησα να γράφω εδώ, ο στόχος μου ήταν να φέρω στο προσκήνιο (μουσικά) ενεργές μπάντες και καλλιτέχνες του κόσμου. Μετά από εφτά συνεντεύξεις, έκανα μία εξαίρεση για τους Matija, μία μπάντα που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε διάλειμμα.
Γνώρισα τον Matt, τον τραγουδιστή και κιθαρίστα των Matija, όταν ήμουν στο Σάλτσμπουργκ. Τον άκουσα να ερμηνεύει ένα τραγούδι της μπάντας του και έμεινα άναυδη. Μερικές μέρες μετά πίναμε καφέ στο μπαλκόνι του στο Μόναχο. Η πρόβλεψη του καιρού έδειχνε καταιγίδες αλλά τελικά η μέρα ήταν ζεστή και ηλιόλουστη. Αυτό είναι που λατρεύω και ταυτόχρονα μισώ περισσότερο σ’ αυτή τη ζωή: τίποτα δεν είναι προβλέψιμο.
Ο Matt είναι τραγουδιστής, τραγουδοποιός, παίζει φλογέρα και κιθάρα. Η μπάντα ξεκίνησε όταν αυτός και τα υπόλοιπα μέλη, ο Jan, ο Sammy and ο Johan, ήταν περίπου 17 ετών, και παίζουν μαζί για πάνω από 10 χρόνια. byebyeskiesofyesterday είναι ο τίτλος του τελευταίου τραγουδιού στο ομώνυμο άλμπουμ τους.
Ήμουν για βόλτα σε ένα πάρκο και σταματάω σε μία γέφυρα και κοιτάω τον ουρανό και οι λέξεις απλά εμφανίστηκαν στο κεφάλι μου. Bye bye, skies of yesterday. Και ήξερα ότι πρέπει να γραφτεί όλο μαζί (κολλητά). Byebyeskiesofyesterday. Μία λέξη, ένα συναίσθημα, μία οντότητα.
When all the lights reflect my lost demands
(Αυτός ο στίχος) μιλάει για το φόβο ότι έχεις χάσει τη δύναμη να εκπληρώσεις τα όνειρά σου. Να εκπληρώσεις τις απαιτήσεις σου, τα πράγματα που θέλεις από τη ζωή σου. Και μερικές φορές απλά φοβάσαι. Είσαι σε φάση, το έχασα; Το ξέχασα κάπου στο δρόμο; Ταξιδεύουμε και αφήνουμε πράγματα στο παρελθόν. Και σε κάποιο σημείο, όταν έχουμε αφήσει κάτι πολύ μακριά στο παρελθόν, είναι μεγάλη η απόσταση που μας χωρίζει. Δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω.
When all I see is all I’ve given away to desperate believes
Μία απελπισμένη πεποίθηση είναι κάτι που δεν ξέρεις αν είναι πράγματι μία υγιής πεποίθηση, ή αν είναι μία τρελή ή μεγαλομανής πεποίθηση, κατάλαβες; Προφανώς γράφω μουσική πρώτα γιατί την λατρεύω αλλά πάντα ήθελα να παίζω μπροστά σε όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται. Είναι η ζωή μου ένα αποτέλεσμα της προσπάθειάς μου να κυνηγήσω τα τρελά μου όνειρα, τις ελπίδες μου να γίνω μια εκδοχή του εαυτού μου που ίσως δεν είμαι στην πραγματικότητα, ή που δεν είναι υγιές να σκέφτομαι; Το τραγούδι είναι και ένας προβληματισμός για το πώς το κυνήγι της φήμης σε επηρεάζει ως καλλιτέχνη και πώς αυτό μπορεί να γίνει κάτι επικίνδυνο.
Επειδή η τέχνη θα έπρεπε πάντα να έχει την πρώτη θέση. Αλλά με το που ξεκινάς να βγάζεις λεφτά με τη μουσική σου και να γίνεσαι επαγγελματίας καλλιτέχνης εκεί έξω, χρειάζεται να σκεφτείς κι άλλα πράγματα, του τύπου ποια είναι η σωστή απόφαση για μένα, και ποιοι είναι οι συμβιβασμοί που ίσως χρειαστεί να κάνω που είναι καλοί για την αγορά; Γιατί στην τελική είσαι και ένα προϊόν της βιομηχανίας.
Bye bye skies of yesterday
Ο Jan πάντα έλεγε ότι είναι κάπως, όταν βλέπεις το album cover, βλέπεις την θέα έξω από ένα αμάξι και βλέπεις τον ήλιο να δύει και οδηγάς κάπου, ίσως στο αεροδρόμιο. Είναι το να αποχαιρετάς το παρελθόν και να καλωσορίζεις το μέλλον με το ένα μάτι να κλαίει και το άλλο να γελάει την ίδια στιγμή. Έχει αυτή την πολύ ωραία, διφορούμενη, μελαγχολική θεώρηση του κόσμου, την οποία εντοπίζεις σε πολλά υπέροχα τραγούδια όπου ο καλλιτέχνης καταφέρνει να αναδείξει τη μελαγχολία και την ευτυχία ταυτόχρονα. Σε κάνει να νιώθεις ζωντανός με έναν καλλιτεχνικό τρόπο. Αναχωρεί από το παρελθόν και λέει, άσε όλα σου τα πράγματα πίσω. Και την ίδια στιγμή σου λέει να πάρεις όλη τη γνώση και την κατανόηση από αυτά τα πράγματα από το παρελθόν στο μέλλον σου και να πιστέψεις στο γεγονός ότι είσαι προϊόν του δρόμου που ήδη έχεις διανύσει. Ο στόχος δεν είναι το τέλους του δρόμου, ο στόχος είναι ο ίδιος ο δρόμος.
Everybody has a story, has ours already been told?
Αυτό είναι εύκολο. Αυτό είναι για την μπάντα. Είναι για το φόβο του ότι δεν έχεις κάτι αρκετά ιδιαίτερο… ότι μπορεί να μην είναι αρκετά μοναδικό. Όλα αυτά τα πράγματα.
Ναι, είναι… είναι πολύ ειλικρινές.
I hope we’re gonna meet again
…I know we’re gonna meet again
Νομίζω ότι σημαίνει ότι όταν ταξιδεύεις σ’ αυτό το δρόμο και αφήνεις το παρελθόν σου πίσω, υπάρχουν κάποια πράγματα που αναπολείς και θυμάσαι με πολλή αγάπη. Και είσαι σε φάση, ελπίζω αυτά τα πράγματα, ή οι άνθρωποι, ή οι καταστάσεις να με ξανασυναντήσουν στο μέλλον. Και μετά συνειδητοποιείς ότι όντως αυτό θα συμβεί, γιατί αποτελούν κομμάτι σου. Σίγουρα θα τα ξανασυναντήσεις, και γι’ αυτό ο δεύτερος στίχος έχει αυτή την επιβεβαίωση. Είναι σαν να λες, το ξέρω ότι θα ξαναβρεθούμε.
Η μουσική γράφτηκε από τον ντάμερ της μπάντας, τον Sammy. Το έγραφε στο στούντιο μόνος του και μετά ήρθε σε εμάς και μας το έδειξε και ήμασταν σε φάση, είναι υπέροχο. Το μόνο που χρειάζεται είναι στίχοι. Αυτό είναι όλο. Του είχα πει για το bye bye skies of yesterday, για τον τίτλο του άλμπουμ, και μετά έγραψε το τραγούδι έχοντας αυτό στο μυαλό του. Νομίζω κιόλας ότι εκείνος έγραψε τον στίχο “I hope we meet again”. Είμαι πολύ χαρούμενος για… είμαι πολύ ευγνώμον για κάθε άνθρωπο που βρίσκει κάτι στη μουσική μας και νιώθει καλά μέσα από αυτή.
Αυτό το τραγούδι είναι μια ωδή σε κάθε αλλαγή και σε κάθε τέλος. Αυτά που έρχονται ξαφνικά, αυτά που έρχονται προγραμματισμένα, όσο απότομα ή σταδιακά και να είναι. Είναι μια ανάσα ανακούφισης κάπου ενδιάμεσα. Ίσως ακριβώς πριν, ίσως ακριβώς μετά. Είναι μία εύθυμη συζήτηση με ένα άτομο που ξέρεις ότι πρέπει να αποχωριστείς, είναι μια γουλιά καφέ όταν έχεις μόλις μετακομίσει. Είναι η γνώριμη μελωδία που παίζει στο ραδιόφωνο, και ο γλυκόπικρος αποχαιρετισμός που ανταλλάζουμε στην πόρτα του σπιτιού μας.
