Αυτοί Που Μένουν
Η μοναξιά. Αυτή ήταν η αρχή του βιβλίου.Τι μένει μετά την μοναξιά; Τι κάνουμε με τόση μοναξιά στα χέρια μας; Εγώ καταφεύγω στην τέχνη. Γιατί η τέχνη δημιουργείτε από την μοναξιά με την επιθυμία να την καταπολεμήσει – κανένας καλλιτέχνης δεν είναι πραγματικά μόνος του.Και νομίζω πως αυτήν είναι και η αφετηρία των χαρακτήρων του […]
Όσα δεν έγιναν Λέξεις
Πριν προλάβω να κλείσω τα μάτια μου, το λευκό σεντόνι έπεσε απαλά σαν χάδι, καλύπτοντας το γυμνό ταλαιπωρημένο μου κορμί. Η ανυπόμονη καρδιά μου, βιαζόταν να σταματήσει.-Και τα κατάφερε πανηγυρικά.Καθώς τον κοίταζα, ένα αχνό χαμόγελο πέρασε σαν βιαστικό αεράκι, στα χείλη του που άρχισαν να παγώνουν. Ήταν άραγε καλή αυτή η επιλογή μου ή βιάστηκα […]
Ημερόχρωμα
Το ταξίδι της δημιουργίας ξεκίνησε στις αρχές Δεκεμβρίου του 2023. Αφορμή ήταν μια φίλη μου, η οποία ήθελε να επισκεφτεί έναν ψυχολόγο, αλλά είχε κάποιεςαμφιβολίες και σίγουρα τα οικονομικά της δεν διευκόλυναν την κίνηση αυτή. Στην αρχή, της είχα πάρει δώρο ένα ημερολόγιο του εμπορίου για να μπορέσει να είναι λίγο πιο έτοιμη, όταν εν […]
Βουτιά Στην Ψυχή
Όταν διάβασα το “Σιντάρτα” διένυα μία από τις πιο ανέμελες περιόδους της ζωής μου. Το ξεκίνησα πρωί στο τρένο για Αθήνα. Μετά από τρεις ώρες είχα φτάσει στο τέλος του.Το «Σιντάρτα» είναι ένα ινδικό παραμύθι όπου ο ήρωας περιπλανιέται αναζητώντας το νόημα της δικής του ζωής και σκορπά αισιοδοξία. Όχι για τον κόσμο, αλλά για […]
“Φραντζέσκο”
”Ο κυνισμός του γοήτευε τον κόσμο ασχέτως εάν τις περισσότερες φορές τους ήταν δύσκολο να τον κατανοήσουν. Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε κρυφά μελαγχολικοί αφού η ηθική σφαδάζει με κραυγές και εμείς ακούμε αηδονολαλιές. Τόσο κουφοί ή τόσο δειλοί για να συμπάσχουμε στον πόνο της. Δυο προτάσεις που μου έμειναν και αυτές ανεξίτηλες. Δίπλα από τη βαριά […]
Η Ανομοιομορφία του τέλειου
Με τον τίτλο αυτόν δεν θα μπορούσε να περιγράφεται τίποτα άλλο, παρά το σπουδαίο αυτό έργο του Οδυσσέα Ελύτη, που υπάρχει στην καρδιά μου από εκείνη την ημέρα που έφτασε στα χέρια μου. Είναι ένας ύμνος προς τον έρωτα, γι’ αυτό και σε κάθε ανάγνωση του, γεννούνται δάκρυα, και σκέψεις… Ύστερα από άπειρες αναγνώσεις, στην […]
Μία Παρεξηγημένη Ψυχή
Ποίηση, δοκίμια, μυθιστορήματα, μονόλογοι, επιστολές, ημερολόγια….Με μια λέξη-τέχνη. Ένα βιβλίο μπορεί να σε μεταφέρει σε μακρινούς κόσμους, άλλες εποχές και κυρίως να σου δώσει ώθηση να αγκαλιάσεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά τους γύρω σου.Από μικρή ηλικία είχα την τάση να διαβάζω ό,τι έπεφτε στα χέρια μου, από εφημερίδες μέχρι ιατρικές εγκυκλοπαίδειες από τη […]
“Η Χαμένη Ποίηση”
«Η χαμένη ποίηση» Ίσως η ποίηση να είναι το πιο αδιάφορο είδος του λόγου. Ίσως να μην αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων. Αλλά κάθε τέτοιο βιβλίο μπορεί να σε μαγέψει. Για εμένα, ο Καβάφης ήταν και είναιαπό τους πιο αξιόλογους ποιητές της σύγχρονης εποχής. Στο ξεφύλλισμα των βιβλίων του, παρέμεινα σε ένα ποίημα… «Κεριά» λεγόταν. […]
Σκηνή Salem’s Lot
Διαβάζοντας το πρώτο μου βιβλίο λοιπόν..εκεί που κυλούσε η ιστορία του με στιγμάτισε μια σκηνή που δυστυχώς δεν θυμάμαι αρκετά καλά για να την περιγράψω. Θυμάμαι όμως αρκετά καλά ότι υπήρχε ένας άνθρωπος στα νεκροταφεία στεκόμενος πάνω από ένα θαμμένο πτώμα και ξαφνικά ένιωθε κάποιον να τον κοιτάζει. Κοίταζε γύρω του δεν υπήρχε κάνεις. Μετα […]
