Αναφέρομαι στην ταινία Begin Again (2013) όπου ένα βράδυ του καλοκαιριού, γυρίζοντας αργά, εφόσον δεν με έπαιρνε ο ύπνος από τα ξύδια και την υπερένταση είπα να ανοίξω λίγο την τηλεόραση. Κάνοντας ζάπινγκ για κανένα 3 λεπτό λέω “ας αφήσω αυτήν την ταινία να περάσει η ώρα” , έλα όμως που ήταν αριστούργημα. Συνδέοντας δύο κόσμους της απλής καθημερινότητας με δύο πρωταγωνιστές, έναν άντρα και μια γυναίκα, έναν διευθυντή – μάνατζερ μιας δισκογραφικής και μίας τραγουδίστριας – στιχουργό. Ας μιλήσουμε λοιπόν για αυτούς τους τύπους. Ο Νταν ένας χωρισμένος άντρας και διευθυντής της δισκογραφικής, έτσι όπως έχει εξελιχθεί η ζωή του μετά από μια δύσκολη και απογοητευτική μέρα πάει σε ένα μπαρ, πιωμένος και ξαφνικά ακούει μια μελωδία. Άρχισε να τραγουδάει η Γκρέτα η δεύτερη πρωταγωνίστρια ένα από τα κομμάτια της.Ο Ντάν αφηρημένος στο άκουσμα και στο μυαλό του μέσα να έχει ήδη δημιουργήσει και προσθέσει ό,τι μουσικό όργανο χρειάζεται για να ολοκληρωθεί το τραγούδι, μόλις τελειώνει η Γκρετα πηγαίνει και την γνωρίζει. Από την άλλη πλευρά, η Γκρετα ακολουθεί το τότε αγόρι της που γράφανε μαζί τα κομμάτια και τότε τους προσελκύει μια δισκογραφική. Έτσι το αγόρι της, ο Ντέιβ κάνει καριέρα και αφήνει την Γκρέτα (δεν θα σας πω γιατί δεν θα τα μάθατε και όλα από εμένα) . Η Γκρέτα λοιπόν βρίσκει ένα παλιόφιλο για να περάσει το βράδυ ο οποίος έπαιζε μουσική σε ένα μπαράκι. Έτσι ο φίλος της την ανεβάζει πάνω στην σκηνή και με αυτόν τον τρόπο τυχαίνει να την ακούσει ο Ντάν και να ξεκινήσει ένα μαγικό ταξίδι μουσικής ανάμεσα στα δύσκολα και στα εύκολα που μπορεί να έχει ο καθένας μας στην καθημερινότητα του..