Κυριακή πρωί. Ανυπομονούσα να κανονίσω μία συνέντευξη συγκεκριμένα Κυριακή πρωί. Ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ με ποιον θα ήταν. Έφτιαξα το τσάι μου και ξεκίνησα την βιντεοκλήση. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, ο Halfway Kid εμφανίστηκε στην οθόνη μου. Ο Saeed (aka The Halfway Kid) είναι ένας καλλιτέχνης με βάση το Λονδίνο. Η μουσική του με έχει συντροφεύσει σε διάφορα γεγονότα της ζωής μου από τότε που ανακάλυψα τυχαία ένα τραγούδι του τον προηγούμενο χρόνο. Έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα υπέροχο κράμα όλων των επιρροών του, ξεκινώντας από την hip hop και τελειώνοντας με την folk. Μερικοί από τους καλλιτέχνες που λατρεύει είναι ο Nas, ο Bob Dylan και η Nina Simone.
Στην περιγραφή του στο Spotify και στο YouTube υπάρχει μία φράση του Gil Scott Heron: Αν ψάχνεις, ελπίζω εδώ να υπάρχει κάτι για να βρεις.Το λατρεύω αυτό. Αυτή την αίσθηση της ανακάλυψης, όταν βρίσκεις έναν καινούργιο καλλιτέχνη, έναν καινούργιο ήχο, ένα καινούργιο κάτι. Και νιώθεις ότι έχεις βρει μέσα σε αυτό κάτι που έχει νόημα για σένα. Ήθελα η μουσική μου να σε κάνει να νιώθεις έτσι, και ήθελα πολύ να το διατηρήσω αυτό, γιατί εκτιμώ πολύ αυτό το συναίσθημα.
Μιλήσαμε για ένα τραγούδι του καινούργιου του άλμπουμ Myths In Modern Life.
I don’t want a little, I want a lot of you
Είχα την ιδέα για το τραγούδι για καιρό αλλά δεν ήξερα τι μορφή θα έπαιρνε εν τέλει. Το έγραψα επειδή ένιωσα ότι με έκανε να γελάσω, και είναι αυτό το… όταν βγαίνεις με κάποιον και γνωρίζεις κάποιον που θέλεις να ξαναδείς, νιώθεις αυτό το “I don’t want a little, I want a lot of you”.
Lay your arms on my shoulders and I'll lay down my pride
I look for you on Sunday morning all the way to Saturday night
Θέλεις περισσότερα από μία κατάσταση, θέλεις περισσότερο από κάποιον. Μερικές φορές το συνειδητοποιείς ακόμα περισσότερο όταν είσαι μόνος παρά όταν είσαι μαζί με κάποιον, ειδικά στα πρώτα στάδια μιας σχέσης, γι’ αυτό οι στίχοι… είναι κάπως έτσι. Αλλά πιστεύω ότι αυτό είναι απλώς ειλικρινές, και όταν θέλεις να δεις κάποιον ξανά είναι επειδή δεν είναι εκεί. Δεν είναι παρόν.
Love isn’t something you have, love’s just something you do
Νομίζω ότι έχεις όλες αυτές τις εικόνες από την τηλεόραση και τις ταινίες και τη ζωή σχετικά με το πώς θα είναι τα πράγματα, ή το πώς υποτίθεται ότι πρέπει να είναι τα πράγματα, και μετά βγαίνεις εκεί έξω και καταλαβαίνεις ότι είναι όλα λάθος. Και πιστεύω ότι ισχύει, (η αγάπη) έχει να κάνει με τις πράξεις. Πιθανότατα να είμαι ο χιλιοστός άνθρωπος που το λέει αυτό αλλά… τα λόγια είναι φτώχια. Είναι αστείο να το λέω αυτό ως τραγουδοποιός αλλά ναι, τα λόγια δεν έχουν καμία σημασία και το νόημα βρίσκεται στις πράξεις. Νιώθω ότι στάθηκα τυχερός, ήμουν πολύ χαρούμενος με αυτόν τον στίχο γιατί σε προετοιμάζει για το μεγάλο φινάλε και δεν μπορείς να το υπερ-αναλύσεις αυτό, δεν μπορείς να το κάνεις να ακουστεί κλισέ.
Faith doesn’t mean you believe, I think it’s something you choose
Οι άνθρωποι νομίζουν ότι η πίστη σημαίνει ότι απλά πιστεύεις, και δεν συμφωνώ. Νομίζω ότι είναι κάτι που επιλέγεις να πιστεύεις. Και αυτό δεν υποβαθμίζει την πίστη, την εμπλουτίζει. Η πίστη είναι ένα σημαντικό concept στη μουσική μου. Όχι απαραίτητα η θρησκευτική πίστη, η πίστη στην καθημερινότητα είναι κάτι σημαντικό που μ’ αρέσει να υπάρχει κάπου εκεί.
Say my name again, make me brand new again
Είναι σαν να ακούς το όνομά σου πρώτη φορά από κάποιον που δεν το έχει ξαναπεί, ή αυτό το αίσθημα όταν κανείς δε λέει το όνομά σου για μερικές μέρες και όταν το λένε… είναι περίεργο. Μ’ αρέσει η ιδέα… ότι το να ακούσεις το όνομά σου από κάποιον καινούργιο μπορεί να σε κάνει να νιώσεις καινούργιος, και αυτό να είναι ένα από τα αναζωογονητικά πράγματα του να είσαι ερωτευμένος.
Το κομμάτι ηχογραφήθηκε -κατά πολλές έννοιες- αυθόρμητα, και όταν το ακούς μπορείς να νιώσεις την ενέργεια να ρέει. Συνήθως ο Saeed γράφει κάτι και μετά το δείχνει στην ομάδα για να βρουν μαζί την ενορχήστρωση στο στούντιο. Και αυτό έκαναν, αλλά… ήταν πολύ αργό. Ήταν καλό αλλά ήταν λίγο βαρετό. Δεν υπήρχε τίποτα το ενθουσιώδες ή… δεν το ένιωθα σωστό. Η ομάδα έκανε διάλειμμα, και όταν γύρισαν μετά το φαγητό, ο Saeed ζήτησε από τον Miguel να παίξει έναν Motown ρυθμό στα τύμπανα. Ο Jordan έπαιζε πιάνο και είναι απίστευτος, και ήμουν σε φάση, απλά κάν’ το. Αλλά πάνω σε αυτό τον παλμό. Και μόλις το έκανε, ήμουν σε φάση, αυτό είναι το κομμάτι. Αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να γίνει. Ο Gibbi, ο παραγωγός του πρότζεκτ (και ο Will) είναι τόσο καλός στο αποτυπώνει κατευθείαν και να καταλαβαίνει τι χρειάζεται ένα τραγούδι. Είναι όλοι τόσο καλοί μουσική που το κάνουν απλό.
Και οι στίχοι έπρεπε να αλλάξουν. Ξαφνικά έπρεπε να ξαναγράψω τα κουπλέ, επειδή άλλαξαν αρκετά. Αλλά έμοιαζε σωστό. I don’t want a little, I want a lot of you, είναι ένα αυθόρμητο συναίσθημα, οπότε και οι στίχοι θα έπρεπε να έχουν την αίσθηση του αυθόρμητου και όχι του υπερβολικά προσεγμένου. Το βγάλαμε όλο αυτό μαζί αρκετά γρήγορα. Και είμαι πολύ χαρούμενος με αυτό. Είναι ένα πολύ ωραίο συναίσθημα και μια γεύση που χρειαζόταν να μπει στο άλμπουμ για να δημιουργήσει μια πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει.
Αυτό το τραγούδι σε κάνει να θέλεις να χορέψεις. Σε κάνει να θέλεις να τσιρίξεις. Σε κάνει να θέλεις να αγαπήσεις. Σκέψεις με τις οποίες εύκολα ταυτίζεσαι, απλές λέξεις και ωμό, ειλικρινές συναίσθημα. Η εμπειρία του έρωτα και της αγάπης από μία πολύ προσωπική οπτική. Και παράλληλα, μία υπενθύμιση να παίρνουμε λίγο χρόνο ανάμεσα από στιγμές για να τις βιώσουμε και να απολαύσουμε κάθε μία ξεχωριστά. Είτε αυτό πρόκειται για σύντροφο, για φίλο ή για τον εαυτό μας. Η πιο αγνή, ειλικρινής και γλυκιά φράση,
I don’t want a little, I want a lot of you.
: Άννα Μαρία Λουλούδη
