Έφυγε το παιδί
Όπως τρεμοπαίζει η χρυσαλλίδα
Στο πιο ψηλό κλαράκι
Έφυγε το παιδί

Μιλάς Αύγουστε
Με σκοτεινά χρώματα
Μα κείνο το κόκκινο, το κόκκινο,
Που δεν λέει να ησυχάσει..

Είναι σκοτεινό γιατι’ναι αίμα
Είναι σκοτεινό γιατί χύθηκε στην άσφαλτο
Μουγκρίζει η μηχανή γιατί έχασε τον αναβάτη του
Μα περισσότερο μουγκρίζει ο Άδης
Που κλαίει στης μάννας την αγκαλιά..

Γιάννη, να σε μελώσουν τ’άστρα,
Γιάννη, να σε φιλήσουν αγγέλοι,
Γιάννη, χάθηκε η ζωή,
Γιάννη, ο Ουρανός τώρα σ’έχει..

Μίλησαν κάποτε του παιδιού
Του δώσαν χίλια αστέρια
Μάθε του’παν στο σχολείο
Πως γίνεσαι αετός..

Πήρε τη μηχανή
Ήθελε να γίνει Άρχοντας του δρόμου
Βασιλιάς της ταχύτητας έγινε
Κι άγγιξε το άπειρο και τη σιγή..

Όλα έχουν την ουσία τους
Απλά περνάς άξαφνα το φράγμα
Γιάννη..Θα μας λείψεις Γιάννη..
Ζήσε τώρα δυνατά στους Ουρανούς!!!