21 Ιουλίου 2024: Άλλη μια ημέρα στο καυτό καλοκαίρι της Ελλάδος, άλλη μια ημέρα για εκδρομή στην Αθήνα,άλλη μια μέρα ξεκινώντας από την καυτή πόλη της Λάρισας. Αυτήν την ημέρα την περιμέναμε πως και πως να έρθει για να ζήσουμε από κοντά άλλη μια Heavy metal βραδιά, να δούμε από κοντά τους Metal gods Judas Priest υπό τα ηνία του τιτανομέγιστου Rob Halford. Ας το πάρουμε από την αρχή, ξεκινώντας από την Λάρισα περίπου κατά της 12 στους 35 βαθμούς Κελσίου. Ναι.. Ξέρω.. Λιώσιμο.. Φτάσαμε περίπου στην Αθήνα κατά της 5.Οι πόρτες του συναυλιακού χώρου θα άνοιγαν στις 5:30, και παρόλο που η θερμοκρασία ήταν ακόμη υψηλή, ο κόσμος είχε ήδη αρχίσει να συγκεντρώνεται, σχηματίζοντας ουρές έξω από την είσοδο. Η ανυπομονησία μας ήταν διάχυτη στον αέρα, καθώς όλοι θέλαμε να πάρουμε μια θέση στο πολυπόθητο “κάγκελο” μπροστά από τη σκηνή.

Οι πόρτες άνοιξαν και η πρώτη μπάντα, οι Saturday Night Satan, ανέβηκαν στη σκηνή στις 5:45. Το underground metal συγκρότημα από την Ελλάδα, με την καταιγιστική front-woman Kate Soulthorn, έδωσε μια μοναδική παράσταση, θέτοντας τις βάσεις για το υπόλοιπο βράδυ. Η ένταση ήταν εμφανής από την αρχή, και το κοινό άρχισε να ζεσταίνεται καθώς η μουσική αντηχούσε στον χώρο.

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήραν οι θρυλικοί Accept. Χωρίς να χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, το συγκρότημα από ατσάλι έκανε μια εντυπωσιακή εμφάνιση. Οι καθαρές και ηλεκτρικές τους κιθάρες σε παρέσερναν, ενώ η φωνή του τραγουδιστή αντηχούσε στο πλήθος, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα. Με κομμάτια όπως το “Breaker”, το “Princes of the Dawn” και το “Balls to the Wall”, κατάφεραν να μας παρασύρουν στον δικό τους μουσικό κόσμο και έκαναν το ζέσταμα του για το μεγάλο Bruce Dickinson.  . Η ζέστη μπορεί να ήταν αβάσταχτη, αλλά κανείς δεν έδειχνε να το νοιάζεται. Όλοι ήταν απόλυτα απορροφημένοι στη μουσική.

 ο Bruce Dickinson ανέβηκε στη σκηνή. Σε σόλο περιπέτειες με την μπάντα του, παρουσίασε το νέο του project, το “The Mandrake Project”. Ήταν ένα ιδιαίτερο δώρο για το ελληνικό κοινό, καθώς μας παρουσίασε την καινούργια του δουλειά με μια μοναδική σκηνική παρουσία. Κάποιοι αναρωτήθηκαν αν πρόκειται για κόμικ ή νέο δίσκο. Ο Bruce μας άφησε να το ανακαλύψουμε μόνοι μας.

Φυσικά, δεν ξέχασε να μας ταξιδέψει και στα παλιά αγαπημένα κομμάτια. Το “Tears of the Dragon”, το “Book of Thel” και το “The Alchemist” ανέβασαν τη διάθεση του κοινού στα ύψη. Αλλά η μεγαλύτερη έκπληξη ήρθε όταν ο Bruce, κρατώντας μια περικεφαλαία στο χέρι, μας χάρισε μια γεύση από το πολυαναμενόμενο “Alexander the Great”. Το τραγούδι που όλοι οι Έλληνες θαυμαστές περίμεναν να ακούσουν από τον frontman των Iron Maiden. Για πολλούς, αυτή ήταν η πρώτη φορά που το άκουσαν ζωντανά σε ελληνικό έδαφος, ή έστω μας έδωσε μαι γεύση από αυτό. Έχοντας τελειώσει όμως το setlist του. Ήρθε η ώρα για τους μεγάλους Judas Priest η ώρα 10:30 η ζέστη πλέον υπήρχε μόνο στην ατμόσφαιρα από τους ήχους του “Heavy Metal”.Ως intro music το “war pigs” από Black Sabbath να ζεσταίνεται το κοινό μόνο του τραγουδώντας τους στίχους. Ανεβαίνουν δυναμικά στην σκηνή με το τραγούδι “Panic Attack” Από το καινούργιο τους δίσκο “invisible shield” και Έτσι άρχισε η μάχη.. Σε όλο το live τα σόλο του “Richard Ian Faulkner” μας ταξίδευαν με μια μαγική εικόνα που μου έμεινε χθες.. Να κρατάει την κιθάρα στον αέρα.. Ο Rob Halford ο Θεός, παρόλου που φαινότανε εξουθενωμένος σε μια ηλικία που αξίζει σεβασμό. Έδωσε τα πάντα και τον καλύτερο του εαυτό έχοντας “διηγηθεί” στο κόσμο το καλύτερο “Painkiller” που έφτασε κοντά στο τέλειο. Ένα “Breaking the Law” ενα τραγουδι ύμνος για το καθένα που ήτανε στο κοινό και πολλά ακόμη όπως “Turbo Lover”, “Devil’s Child” και “Electric Eye” Όλοι ήμασταν ένα με τη μουσική, ζώντας την κάθε στιγμή στο έπακρο. Η αδρεναλίνη μας είχε φτάσει στα ύψη, και οι Judas Priest μας χάρισαν μια συναυλία που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας για πάντα.

Η βραδιά στην Αθήνα με τους Judas Priest και τις άλλες μπάντες ήταν κάτι παραπάνω από μια απλή συναυλία. Ήταν μια εμπειρία ζωής, μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, πάθος και αληθινή heavy metal ενέργεια. Καθώς γυρίζαμε πίσω στη Λάρισα, όλοι ξέραμε ότι ζήσαμε κάτι μοναδικό. Μια βραδιά που θα θυμόμαστε για πάντα, μια ιστορία που θα διηγούμαστε ξανά και ξανά, γιατί αυτές οι στιγμές είναι που μας κάνουν να αγαπάμε τη μουσική και να νιώθουμε ζωντανοί.