Εκεί που σε ξέρουν με το όνομα σου
μια νύχτα μέθυσα με τ΄’αρωμα σου.
Άγνωστοι κλέβανε τη μιλιά μου
Κάθως σκορπούσα τα φιλιά μου.

Σε πάγους που λιώναν,τριγυρνούσα
Μες στο ποτό μου σάναζητούσα
Το μυαλό θολωμένο ακουμπούσα
Πάνω σε άδεια κορμιά σε ξεχνούσα.

Το πρωί που ξυπνούσα,
βουβά σε ζητούσα
Κλαίγοντας πάλι στο μαξιλάρι
Γιατί με βρήκε αυτό το χάλι

Πάλι τα ίδια ξανά θα κάνω
Απ το μυαλό μου για να σε βγάλω
Να μην ακούω τη φωνή σου
Να μην μ΄αγγίζει η ύπαρξη σου.

Και εγώ ξανά σε πάγους που λιώνουν
Σε υπόγεια μπαρ που πληγώνουν
Τρομάζω λίγο μόνο με εμένα
Που δεν ξεπέρασα ποτέ σένα.