Το να μου ζητηθεί να γράψω την ιστορία μου μοιάζει με όνειρο. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να έχω μια ιστορία που να αξίζει να ειπωθεί και τώρα, λοιπόν, υποθέτω ότι ήρθε η ώρα να κάνω μια αρχή.
Πάντα μου άρεσε η σκηνή. Πάντα μου άρεσε να διασκεδάζω τους ανθρώπους και να δίνω παραστάσεις. Είχα σκεφτεί, σε νεαρή ηλικία, ότι θα στόχευα στο West End του Λονδίνου, στα μιούζικαλ και στη σκηνή εκεί. Δεν ήξερα ότι η ζωή μου θα με οδηγούσε σε ένα πολύ διαφορετικό μονοπάτι, το οποίο όμως τελικά με οδήγησε ούτως ή άλλως σε μια σκηνή.
Έτσι, έχοντας περάσει τα σχολικά μου χρόνια τραγουδώντας show tunes, ενώ το alter ego μου χτυπούσε το κεφάλι του με heavy metal και εκείνη την, κλασική πλέον, alternative μουσική της δεκαετίας του ’90, προχωράμε γρήγορα στην 21χρονη πλέον Rachel, αποπροσανατολισμένη αλλά αναζητώντας περιπέτεια στο νησί της Ρόδου!
Είναι αστείο πόσο συχνά το πεπρωμένο σου σε βρίσκει και όχι το αντίθετο.
Δούλευα ως σερβιτόρα σε ένα εστιατόριο, και έφεραν έναν τύπο να κάνει καραόκε. Σε λίγο καιρό δούλευα για τον ίδιο στο καραόκε και λίγο αργότερα, ένα βράδυ στη δουλειά, γνώρισα έναν κιθαρίστα που με ρώτησε αν τραγουδούσα ροκ μουσική καθώς έψαχνε για τραγουδίστρια… Και τα υπόλοιπα, όπως λένε… είναι ιστορία!
Έτσι, τώρα βρισκόμουν στη σκηνή. Τραγουδούσα με μια ροκ μπάντα και μάθαινα τα κατατόπια.
Μου πήρε μερικά χρόνια, αλλά τελικά εγκατέλειψα την καθημερινή μου δουλειά και έπιασα κι εγώ κιθάρα! Έπαιζα στα μαγαζιά και ξενοδοχεία της Ρόδου και τραγουδούσα σε διάφορες rock/metal μπάντες διασκευών για μερικά χρόνια. Παρόλο που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να παίξω με μερικές σπουδαίες ελληνικές μπάντες που επισκέφτηκαν το νησί, δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι να αρχίσει να μπαίνει η πλήξη και να λαχταρώ κάτι πιο δημιουργικό.
Είχα αρχίσει να γράφω τα δικά μου τραγούδια και ήθελα να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Άρχισα να σχεδιάζω τη μετακόμισή μου στην Αθήνα για να «κυνηγήσω το όνειρο», αλλά τότε βρήκα την μπελά μου! Είχα μπει σε μια καταχρηστική σχέση και έχασα τα πάντα. Όχι μόνο λεφτά και πράγματα, αυτά είναι τα λιγότερα. Έχασα όλα όσα ήμουν, τον εαυτό μου και το πάθος μου για τη μουσική. Έπρεπε να ξαναβρώ τον εαυτό μου και το σωστό δρόμο μακριά από το μονοπάτι της καταστροφής που είχα ξεκινήσει.
Έφυγα από την Ελλάδα και κατευθύνθηκα στην Ισπανία, όπου θα μπορούσα να είμαι ανώνυμη και να αφεθώ σε κάποια αναγκαία αυτοσυγκέντρωση.
Μετά από μερικούς μήνες εκεί, βρέθηκα σε ένα χαριτωμένο μικρό μπαρ στη Σαραγόσα με μια νέα μου φίλη, την Bea. Έτυχε να γίνεται ένα ανοιχτό jam night και, ξέροντας τον παρελθόν μου ως μουσικός, η Bea με παρακάλεσε να ανέβω και να παίξω ένα τραγούδι. Ήμουν διστακτικη, αλλά μετά από μερικές μπύρες, συμφώνησα.
Ήμουν διστακτική, αλλά μετά από μερικές μπύρες, συμφώνησα.
Όταν ανέβηκα στη σκηνή ένιωθα χαμένη αλλά και τη ζεστασιά του γνώριμου. Δεν είχα ιδέα τι θα έπαιζα. Μόλις έπιασα όμως την κιθάρα και έπαιξα μερικές χορδές το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το «The House of the Rising Sun» από τους Animals!
Καθώς άρχισα να τραγουδάω, όλα ήρθαν στο μυαλό μου και συνειδητοποίησα ότι αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνω. Ήταν σαν μια αναγέννηση και με επανέφερε στο δρόμο προς το σήμερα.
Επέστρεψα στην Ελλάδα, στην Αθήνα, και ξεκίνησα το νέο μου μουσικό ταξίδι, αποφασισμένη να το κάνω δημιουργικό.
Άρχισα να δουλεύω σε μπαρ και να παίζω μουσική στο δρόμο για να τα βγάζω πέρα όσο έβρισκα το μουσικό μου μονοπάτι. Ως μουσικός του δρόμου έζησα μια από τις σπουδαιότερες εμπειρίες της ζωής μου! Είναι τόσο ανταποδοτικό, δίνει πολύ παραπάνω από τα κέρματα και χαρτονομίσματα. Μόνο να δεις κάποιον να χαμογελά ακούγοντας την μουσική σου, η κάποιον να τραγουδάει, να χορεύει… φτιάχνει την ημέρα σου όπως ίσως έφτιαξες την δική του. Περνούσα τις μέρες μου παίζοντας μουσική στους περαστικούς κάτω από την Ακρόπολη και τις νύχτες μου σερβίροντας ποτά.
Ενώ δούλευα σε ένα μικρό μπαρ στην Κυψέλη, έπαιρνα την κιθάρα μου και έπαιζα και στους πελάτες εκεί. Ένας από τους οποίους αποφάσισε να με εγγράψει στο The Voice of Greece!
Συμμετείχα γιατί, γιατί όχι;! Δεν πίστευα ότι θα έφτανα πουθενά, αλλά κατέληξα στα προημιτελικά!
Ήταν μια διασκεδαστική εμπειρία και γνώρισα πολλούς σπουδαίους τραγουδιστές και μουσικούς, μερικοί από τους οποίους είναι ακόμη και σήμερα φίλοι μου.
Αμέσως μετά, γνώρισα το συγκρότημά μου Primal Roots. Τα παιδιά μόλις ξεκινούσαν και έψαχναν για φωνή. Μια διεθνής μπάντα, ήμασταν όλοι από διαφορετικές χώρες και αυτό έφερε ένα διασκεδαστικό και μαγικό μείγμα στη μουσική μας δημιουργία.
Είχαμε μερικές αλλαγές στο line-up και ένα μεγάλο διάλειμμα λόγω των COVID και να γεννήσω τον γιο μου, αλλά η Amira, ο Alejandro και ο Argiris είναι σαν την οικογένειά μου και μαζί κάνουμε συναρπαστικά πράγματα! Μέχρι στιγμής έχουμε κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ, 2 singles και 2 διασκευές και ετοιμάζεται άλλο ένα single, ενώ δουλεύουμε πάνω σε πολύ περισσότερη μουσική και οργανώνουμε κάποιες ζωντανές εμφανίσεις.
Είχα επίσης την ευκαιρία να δουλέψω και σε άλλα πρότζεκτ. Να κάνω φωνητικά για τους Kount Octopus, ένα άλμπουμ και ζωντανές εμφανίσεις με τους Destino Nudo, 2 εμφανίσεις με τον Κωστή Μαραβέγια και ένα single καθώς και κάποια τρέχοντα projects με τον George Frisco.
Το προσωπικό μου πρότζεκτ επιτέλους ξεκινάει και ελπίζω να μπω στο στούντιο φέτος.
Ποτέ δεν είναι απλό το ταξίδι και αυτό είναι μια χαρά. Οι ανατροπές της πλοκής είναι αυτό που κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα.
Ό,τι κι αν σας συμβεί, διατηρήστε την πίστη σας και απολαύστε τη διαδρομή. Το θέμα δεν είναι τελικά ο τελικός προορισμός.
Με αγάπη και θετική ενέργεια,
Rachel
