Ήταν μια από εκείνες τις βραδιές του καλοκαιριού που ο αέρας είχε μια γλυκιά ζεστασιά και η νύχτα υπόσχονταν ηρεμία και ξεκούραση. Ο ήλιος μόλις είχε δύσει και η ώρα ήταν γύρω στις 9:30 το βράδυ. Είχα βρει τη θέση μου σε ένα γραφικό θερινό σινεμά.

Το κοινό ήταν διάσπαρτο, ζευγάρια που ψιθύριζαν μεταξύ τους, παρέες φίλων που γελούσαν και έπαιρναν φωτογραφίες και μερικοί μοναχικοί σινεφίλ που, όπως κι εγώ, είχαν έρθει για να απολαύσουν την εμπειρία μιας υπαίθριας προβολής. Η μόνη μου συντροφιά ήταν ένα ποτήρι παγωμένη μπύρα και ένα σακουλάκι πατατάκια, που τριγύριζα μηχανικά καθώς περιμέναμε την ταινία να ξεκινήσει. Τα φώτα χαμήλωσαν και η οθόνη γέμισε με τις πρώτες σκηνές της ταινίας “Decision to Leave”. Καθώς ξεδιπλώνονταν η πλοκή, βρέθηκα να βυθίζομαι σε ένα σκοτεινό και συναρπαστικό κόσμο. Η ταινία ξεκίνησε με τον θάνατο ενός άντρα που πέφτει από ένα βουνό, και σύντομα γνώρισα τον ντετέκτιβ Hae-jun, έναν χαρακτήρα βαθιά ανθρώπινο και περίπλοκο, που ερευνούσε την υπόθεση. Οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν καθηλωτικές. Η Tang Wei ως Seo-rae, η χήρα του θύματος, ήταν μυστηριώδης και γοητευτική, προκαλώντας αμφιβολίες και ένταση σε κάθε της εμφάνιση. Ο Park Hae-il ως Hae-jun έφερε μια ευαισθησία και ένα βάθος στον χαρακτήρα του, που έκανε την ανατροπή των συναισθημάτων του ακόμα πιο έντονη. Η ατμόσφαιρα της ταινίας ήταν φορτισμένη με αγωνία και ένταση, ενώ οι οπτικές της λεπτομέρειες ήταν εκπληκτικές. Κάθε σκηνή ήταν μια μικρή καλλιτεχνική δημιουργία, με τη φωτογραφία να παίζει σημαντικό ρόλο στην αφήγηση της ιστορίας. Η νύχτα γύρω μου ένιωθε πιο σκοτεινή και η μπύρα μου πιο πικρή καθώς παρακολουθούσα τις ανατροπές και τις εξελίξεις. Όταν τελείωσε η ταινία, ένιωσα σαν να είχα περάσει από μια έντονη συναισθηματική και ψυχολογική διαδρομή. Η ιστορία με είχε αιχμαλωτίσει πλήρως και η νύχτα φαινόταν πιο ήρεμη, πιο καθαρή μετά από αυτή την εμπειρία. Η “Decision to Leave” ήταν μια ταινία που δεν θα ξεχνούσα σύντομα. Ένα πραγματικό αριστούργημα που κατάφερε να συνδυάσει το μυστήριο, τον ρομαντισμό και την τραγικότητα με έναν τρόπο που μόνο ο Park Chan-wook μπορεί να καταφέρει. Ήταν μια νύχτα που άξιζε κάθε στιγμή της.