Έχω αργήσει λίγο, σκέφτηκα, ελπίζω να μην περιμένει. Μέσα στο επόμενο λεπτό την πέτυχα στο φανάρι. Περπατήσαμε μαζί μέχρι το καφέ.
Η Glyk είναι μία από τις καλλιτέχνιδες της πόλης που είχα την τύχη να γνωρίσω μέσω της σχολής. Έχει ακούσματα από χιπ χοπ μέχρι ηλεκτρονική, από τζαζ μέχρι παραδοσιακή. Παίζει κιθάρα, τραγουδάει, συμμετέχει σε πολυφωνικά σύνολα, συνθέτει. Συζητήσαμε για την τριλογία της Abyss και περισσότερο από όλα με εντυπωσίασε ο τρόπος που γράφει. Ντύνει με την μουσική και την ερμηνεία της στίχους φίλων της, κάτι που ξεκίνησε αυθόρμητα και τυχαία στο γυμνάσιο και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Το Smoke Abyss, το τελευταίο κομμάτι της τριλογίας, γράφτηκε πριν 4 χρόνια.
Πρώτο έτος ήμασταν, καραντίνα κιόλας…
Μιλάει για μία φάση της ζωής που είσαι μπερδεμένος, βρίσκεις παντού αδιέξοδα και δεν βρίσκεις νόημα σε πολλά πράγματα που συμβαίνουν. Μιλάει για πολλή σύγχυση και αυτό το feeling ότι… what’s the point? (Glyk)
Ο Μιχάλης Καστανάκης, φίλος της και στιχουργός του κομματιού, μοιράστηκε μαζί μου τις σκέψεις που είχε εκείνη την περίοδο και υπήρξαν η αφορμή για να το γράψει.
Don’t you see the world? Well it ain’t no bliss… Mόλις είχα ενηλικιωθεί, είχα περάσει σε σχολή μακριά από τον τόπο και πρώτη φορά συναντούσα την «ενήλικη ζωή» και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μέσα στο τραγούδι κατέγραψα αυτό το άγχος που ένιωθα για το αύριο, για εμένα και τη ζωή γενικότερα.
Should have known sooner that your lies are rich… Από την άλλη, βρέθηκα σε μια σχέση με έναν άνθρωπο που με έκανε να νιώσω πολλά πράγματα για πρώτη φορά – θα το έλεγα και έρωτας. Δεν κατέληξε καλά η σχέση αυτή και η πίκρα, στεναχώρια, ο πόνος και όλα τα συναισθήματα αυτά μαζεύονταν στο κεφάλι μου επιβαρύνοντας την κατάσταση.
Mama used to put me down with a goodnight kiss, now I’m drowning in a liquor and a smoke abyss… Συνέχεια στο τραγούδι υπάρχει μια αντιπαράθεση ανάμεσα στο πώς ήταν παλιά που ήμασταν μικροί, δε μας ένοιαζε τίποτα και ήμασταν ξέγνοιαστοι, και στο πώς είμαστε τώρα που όλα παν σκατά. (Glyk)
Keep your emotions cheap… Ήταν μια συμβουλή που έδωσα στον εαυτό μου. Γενικά είμαι εκδηλωτικός με τα συναισθήματα μου, έτσι και σε αυτή τη περίπτωση είχα κάνει το ίδιο. Σκεφτόμουν μετά ότι αν ήμουν πιο φειδωλός ίσως και να μην με είχε πληγώσει τόσο η κατάσταση.
Reaching for your love jumping off that bridge… αν και εύκολα ερμηνεύεται σαν αυτοκτονική τάση, δεν είναι. Για εμένα σήμαινε ότι θα έκανα τα πάντα για να σώσω αυτή τη σχέση, και αυτό χωρίς να με νοιάζει το προσωπικό μου όφελος.
Η Glyk μου είπε ότι αυτό το κομμάτι είναι μουσικά πιο κοντά στην αρχική του μορφή, σε σχέση με τα άλλα δύο που έχει δημοσιεύσει. Συγκεκριμένα για το δεύτερο ρεφρέν, ήθελε εκεί να «σκάσουν όλα», να δώσει την αίσθηση του να αναποδογυρίζεις ένα τραπέζι.
Είναι το αγαπημένο μου γιατί, θεωρώ αν όχι όλοι, οι περισσότεροι έχουμε περάσει και περνάμε κατά καιρούς τέτοιες φάσεις και είναι το πιο… που μιλάει πιο πολύ σε μένα, ας πούμε. Αυτός ήταν και ο λόγος που διάλεξα να φέρω αυτή την ιστορία εδώ. Αυτό το κομμάτι είναι ταυτόχρονα μια υπενθύμιση, μια αγκαλιά και ένα ξέσπασμα. Ένας ειλικρινής απολογισμός χωρίς προσποιητές αισιόδοξες υποσχέσεις. Μία πραγματικότητα η οποία μας απογοητεύει, μας πληγώνει, μας θυμώνει, μας εγκλωβίζει, αλλά ταυτόχρονα μας απελευθερώνει. Μία υπενθύμιση ότι κανένα άτομο δεν είναι μόνο του, και ότι είναι εντάξει να νιώθει. Είναι εντάξει να πληγώνεται. Είναι εντάξει να ξεσπάει. Είναι εντάξει να μαθαίνει.
Είναι εντάξει να βρεθεί σε ένα
Smoke Abyss.
: Άννα Μαρία Λουλούδη
