Η σκοτεινιά έχει πρόσωπα πολλά, λόγια να την εκφράσουν διάφορα..

Πάμπολλοι οι πρεσβευτές, κάθε μεριά που θα κοιτάς, καμπόσους θα διακρίνεις.. Όπως και νάχει όμως, ο λόγος έχει την αξία του στόματος που τον καταθέτει. Κι εδώ ζούμε αυτό ακριβώς: το πέπλο του “Thanatopsis” το ύφαιναν, καιρό πολύ, χέρια μαγικά και το μελετούσαν κεφάλια άξια, με στόματα.. βροντερά. Σ’αυτό το lp έχουμε ένωση..τεράτων μυθικών- η Ιστορία θα τους εξασφαλίσει το βάθρο που αξίζουν. Από τους Varathron, τους Macabre Omen, τους Kawir και τους Jackal’s Truth ορμώμενοι, συνέπραξαν για να μας παρουσιάσουν αυτή τη μαύρη ελεγεία. Εμπνευσμένοι και από την αρχαία ελληνική πραγματεία, σε μάχες τα τελευταία χρόνια με τους δαίμονες τους – ο δίσκος συνολικά χαιρετά υποκλινόμενος τη Χρύσα και τον Κωνσταντίνο-Αδάμ που έφυγαν απ’αυτή τη ζωή- προσπέρασαν όλες τις..θνητές κακοτοπιές(περίοδος καραντίνας,απροσδόκητοι θάνατοι, αποχωρήσεις και μακρινά, μεταξύ τους, σημεία εκκίνησης των μελών της μπάντας) και κατέληξαν μπροστά μας με αυτό εδώ το διπλό άλμπουμ. “Δεν ωφελεί πια ο θρήνος..”, κράζει ο Διόνυσος στην Έξοδο-Κάθαρση.

Με χειροποίητα – αρχαιοελληνικής εμπνεύσεως – όργανα στα χέρια (Λύρα του Απόλλωνα, Τυμπάνιο και Δίαυλο του Διονύσου), συνοδευόμενοι απ’όλες τις νόρμες του old school black metal. Με φωνή πνιγηρή και σκοτεινή, ξεστομίζουν(συχνά με πολυφωνική συνοδεία και απαγγελίες χορικών από τις.. αιθέριες, δραματοποιημένες φωνές ηθοποιών – γυναικών) λόγια που σχίζουν σα ξυράφι, ακόμα κι όταν τα ακολουθούν μελωδικά περάσματα.

Σκοπός τους δεν είναι να μας..γλυκάνουν. Το Thanatopsis ήρθε για να αναλογιστούμε, συν τοις άλλοις, ότι το πέπλο του Θανάτου όταν..μελοποιείται, καταλήγει σε ωδή.

“Ορμητικά έρχομαι..”, ξεκινά η αφήγηση και είναι πιστή στην Αλήθεια. Παρά την απώλεια, τη συνύπαρξη Θανάτου και Ζωής, “mortem nihil ad nos pertinere”, ο Θάνατος δεν έχει καμία σχέση με εμάς, οι Ήχοι και τα λόγια μας θα αντηχήσουν, φτάνει να πατήσεις το play..

“Βάκχε , ευάν ευοί”, Thyrathen ευοί ευάν..Στην υγειά μας.

**βρες το Άλμπουμ εδώ:Underground Tales Records