Ο Βασίλης Ράλλης το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό album με τίτλο “Ανησυχία, Αταξία και Ανασφάλεια”.
Το 2018 κυκλοφόρησε το δεύτερο δίσκο με τίτλο ”Πρώτη μέρα του χρόνου” με πολλές συνεργασίες όπως Ψαραντώνης , Λεωνίδας Μπαλάφας , Κος Κ , Frank Panx {Panx Romana}.
Aπό το 2018 και μετά κυκλοφόρησε διαδικτυακά κάποια singles όπως Το Μαράζι , Σιγαλιά , Ρανταπλάν , Ούμπα Πα , Που Κοιμάσαι τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο τρίτο album με τίτλο ”Σιγαλιά”.
Παράλληλα πολλές συνεργασίες και πολλές εμφανίσεις είτε με μπάντα είτε μόνος του σε σκηνές όπως Κύτταρο, Σταυρός του Νότου, Gagarin, Αn club και αμέτρητες συναυλίες σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Aπό το 2019 επίσης συμμετέχει ως κιθαρίστας αλλά και στα φωνητικά στη μπάντα του Frank Panx που ονομάζονται Σαλταδόροι.
Το 2020 σκηνοθετεί δύο ταινίες μικρού μήκους με τίτλο ”Με λένε Άνθρωπο” ,”Ο ανθός” και κυκλοφορεί ο τέταρτος διπλός δίσκος με τίτλο ”Χωρίς εισιτήριο” αλλά και το ”Πάμε αδέρφια” που βρίσκεται στον δίσκο του Αλέξανδρου Δάικου με τίτλο ”Θα σου πω”.
Παράλληλα συμμετέχει τραγουδιστικά σε πολλές δουλειές, σκηνοθετεί video clip αλλά γράφει και κομμάτια άλλων καλλιτεχνών με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ”Σαν τη βροχή” που τραγουδάει ο Καίσαρας Κίκης το 2021.
Το 2022 κυκλοφορεί ο πέμπτος δίσκος με τίτλο “Πόλη πρέζα“.
Το 2023 επιμελείται τη μουσική αλλά παίζει και ως μουσικός επί σκηνής στην παράσταση ”Ιππόκαμπος” και συμμετέχει ως ερμηνευτής με πολλούς αγαπημένους καλλιτέχνες στην Γιορτή για τον Παύλο Σιδηρόπουλο όπου είναι μέχρι και σήμερα.
To 2024 κυκλοφορεί το album με τίτλο ”Virtual”, ένα ep με τίτλο ”Πάρτυ στα ισόγεια” αλλά και το 1ο του βιβλίο με τίτλο ”Τελευταίο Τσιγάρο”.
To 2025 ηχογραφεί το βιβλίο με τίτλο ”Τελευταίο Τσιγάρο” έναν τριπλό πειραματικό δίσκο καθώς και το album με τίτλο ”Όχι άλλα δάκρυα” που κινείται σε πιο darkwave electro μονοπάτια.
Τελευταίο Τσιγάρο (2025)
Η ιδέα γεννήθηκε πριν 4 χρόνια περίπου ενώ παράλληλα έφτιαχνα διάφορα μουσικά album να δημιουργηθεί κάτι το οποίο θα είναι τελείως ελεύθερο και άμεσο χωρίς δεύτερη σκέψη και δεν θα βασίζεται στη μουσική αλλά στο λόγο καθαρά.
Άρχισα λοιπόν να γράφω διάφορα κείμενα , στίχους ,ποιήματα που ένιωθα , βίωνα χωρίς να θέλω να έχουν τη δομή ενός τραγουδιού αλλά να έχουν έντονο αυτό που συμβαίνει στο τώρα {αυτή τη στιγμή}.
Μετά από πολύ καιρό όλο αυτό κατέληξε να γίνει ένα βιβλίο {προσωπικό ημερολόγιο} που κυκλοφόρησε σαν αυτοέκδοση και περιέχει κάποια από αυτά τα κείμενα καθώς και στίχους από κάποια αγαπημένα μου τραγούδια μέσα από όλη την πορεία μου.
Κόπηκαν γύρω στα 300 αντίτυπα τα οποία έφυγαν όλα μέσα σε 3 μήνες οπότε ένιωσα ότι όλο αυτό δεν είχε τελειώσει αλλά ήταν μόνο η αρχή.
Έτσι λοιπόν κατάλαβα ότι αυτό το βιβλίο έπρεπε να πάει κάπου μουσικά το οποίο όπως και στο στίχο έτσι και στη μουσική θα βασίζεται στην απόλυτη ελευθερία στο jam και σε ηχοτοπία που θα δημιουργούνται εκείνη τη στιγμή.
Ξεκίνησα λοιπόν να το ηχογραφώ σε διαφορετικά studio για να μην έχει μια ενιαία μορφή αλλά να είναι ιστορίες που θα έρχονται από διαφορετικούς κόσμους όμως θα καταλήγουν στον ίδιο ή και όχι.
Συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα πολλοί φίλοι , φίλες , μουσικοί , ποιητές , άλλοι που γράφουν για πρώτη φορά και άλλοι που έχουν τρελή ιστορία μέσα στα χρόνια , γνωστοί ,άγνωστοι , μουσικοί του δρόμου κ.α. Γενικά άνθρωποι που αγαπούν την τέχνη και κάνουν τα πάντα για τη μουσική.
Τα μουσικά ηχοτοπία βασίζονται σε συνθέσεις κυρίως από ένα όργανο το οποίο θα εξυπηρετεί το κείμενο και ο καθένας που γράφει κάνει αυτό που του βγαίνει και βασίζεται στην πειραματική μουσική.
Ο δίσκος όπως και το βιβλίο μυρίζει Αθήνα , απευθύνεται σε όλους και δεν έχει κανέναν σκοπό παρά μόνο την αλήθεια του.
Αποτελείται από 31 κομμάτια , κείμενα , video τα οποία έντυσε οπτικά η Αναστασία και κυκλοφορούν ελεύθερα στο Youtube σαν mixtape αλλά και στο Spotify και σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.!
